PROLOG

,, Znów czułam ten ból, uczucie czyjegoś nie szczęścia i krzyczenie tej duszy o pomoc... Czuję się słaba, otumaniona, ranna, bezradna... tych uczuć nie da się wyrazić samymi słowami ani łzami, nie da się ich wyrazić w żaden sposób. Chciałabym uciec, uciec od tego wszystkiego, zapomnieć, móc znów czuć się szczęśliwa... MIEĆ WŁASNE UCZUCIA..... KOCHAĆ ''